Łagodny Wodospad

- Wredny, samolubny, pyskty? - potwórzył za nią. Podniósł nieco brwi do góry, po chwili uśmiechnął się mściwie, chociaż w jego oczach były iskierki rozbawienia. Zaczął ją łąskotać. - Błagaj o litość. - mruknął i zaśmiał się szatańsko.

-Puść mnie !.-Wydusiła z siebie przez śmiech.-Przecież ja tylko żartowałam.-Próbowała się wyrwać z jego "tortur" lecz coś kiepsko jej to wychodziło.

Może i przestał ją łaskotać, ale nie miał zamiaru jej puścić. - Nie drażnij wilczka, wilk jest groźćny i ma bardzo osstre kły. - wymruczał z wyszczerzem.

-No wiesz.-Spojrzała na niego,oburzona.-Byłbyś w stanie coś mi nimi zrobił.-Zrobiła słodkie oczka po chwili wymuchła śmiechem.

Rozłożył ręce w geście bezradności. - Słysząc tak piękną melidyję twego śmiechu, każda bestia miękknie jak szczeniak. - odparł z zawadiackim uśmiechem.

-A widzisz.-Uśmiechneła się.-Czyli jednak wilk nie jest taki zły i drażnić go mogę.

Westchnął niby to ciężko. I jak byc tu groźnym wilkołakiem, kiedy miękknie przy jednaj dziewczynie?. - Ah, jesteś panią mego serca. - powiedział z łagodnym tonem. Był jej całkiem poddany, nie umiał by jej zdradzić.

-Co ty nie powiesz.-Zaśmiała się i założyła mu ręce na szyje.-A mam na to jakąś gwarancję?-Uśmiechneła się szeroko.

Uśmiechnął się. - Po co gwarancja, skoro serce ku tobie bije? - odparł, pochylił się nad nią. Spojrzał w jej głęboko, mógl by patrzeć w nie godzinami. Złożył na jej ustach delikatny i czuły pocałunek.

Odwzajemniła pocałunek.-Taka gwarancja mi wystarczy.-Zaśmiała się i odeszła kawałek od niego.Pociągneła go za sobą i usiadła na głazie na którym niedawno siedziała.

Poszedł ślad za nią, uśmiech jakś nie chciał go opuszczać i dobrze. Usiadł na trawie obok niej.

Wstała.Przyłożyła ręke do policzka ukochanego.-Dobranoc.-szepneła i delikatnie muskając palcami jego twarz, wyszła.